Daar zijn we weer...

Zo...daar ben ik weer. Valt niet tegen, hè. Heeft nu niet zo lang geduurd. We hebben dus maandag de 20ste onze nieuwe tractor opgehaald. Was ongeveer anderhalf uur rijden. Wij dachten, we rijden dat ding in de vrachtwagen en binnen een mum van tijd rijden we weer terug. Niet dus. Was behoorlijk wat werk om de tractor en alle toebehoren in de vrachtwagen te krijgen. Maar door de tractor op een bult zand te rijden en daar de vrachtwagen weer tegenaan te rijden is het uiteindelijk gelukt. Toen we de tractor er thuis uit hadden hebben we natuurlijk meteen wat proefritjes gemaakt. Echt leuk, tractor rijden. Gaat nog best snel zo'n ding.

Dinsdag 21 oktober was Loes jarig. Overdag heeft Leo samen met Rob in de waterput een frame gemaakt voor de waterpomp. s' Avonds zijn we uit eten geweest bij La Croix des Bois. Een restaurantje hier in de buurt. De rest van de week zijn we bezig geweest in de lage stal onder de gites. Daar moesten de dakplaten en balken die boven het ingestorte stuk vloer hingen nog worden verwijderd. De betonnen vloer van die stal is een aantal jaar geleden ingestort toen de varkens er nog op stonden. Moet je nagaan wat ammoniak kan doen. Maar was dus nog best spannend om daar boven te moeten werken. Als je door het dak zakt lig je een paar meter lager in een gierput die natuurlijk nog vol water staat. Maar het is zonder problemen gelukt.


Zaterdag de 25ste zijn Rob en Loes weer naar huis gegaan. Wij zijn zelf even naar de markt gegaan. Daarna weer wat sight seeing gedaan. We zijn naar een ruine van een kasteel gegaan.
In de week daarna hebben we een hekwerk en een deur gemaakt rond de waterput. Het moet natuurlijk wel veilig zijn als we hier straks allemaal kinderen rond hebben lopen, haha.

Die week hebben we zelfs onze eerste sneeuw in Frankrijk gehad. Was erg verrassend toen we 's morgens zagen dat de daken helemaal wit waren. Was alleen maar van korte duur. Na een minuut of 10 was het weer droog.

Maandag 3 november zijn we naar de dokter geweest in Saint Eloy Les Mines. Leo had al sinds we terug zijn uit Nederland last van zijn rug en het ging steeds meer pijn doen. We konden terecht bij Dr Bernard...echt waar. De dokter heeft aangegeven dat Leo Ischias heeft. Dat is dus niet echt goed nieuws. Hij heeft er behoorlijk wat medicijnen voor gekregen. Na een paar dagen medicijnen en rust ging het een stuk beter.
Totdat die rare schapen van ons weer eens waren ontsnapt. Ze waren al wel eerder ontsnapt maar dan konden we ze steeds makkelijk terug in hun omheining krijgen. De dag ervoor had ik nog wat gaten in de omheining gerepareerd maar dat mocht niet baten. Woensdag 5 November zijn ze echt op pad gegaan. Toen ik de schapen nergens kon vinden heb ik Leo geroepen. Hij met de tractor en ik te voet ons hele terrein afgezocht. Maar helaas. Nergens te bekennen. Toen we met de auto een tweede rondje wilden gaan maken om te kijken of we ze misschien op een ander terrein konden vinden, kwam er net een auto onze weg ingereden. Een Fransman uit het dorp vroeg of we misschien onze schapen kwijt waren.
Hij had ze gezien zo'n twee kilometer verderop. We zijn toen achter hem aangereden naar de plek waar hij ze gezien had. Ze waren dus helemaal de berg over gelopen en een straat overgestoken. Leo heeft toen met twee Fransen 8 schapen kunnen vangen en achter in de bus kunnen laden. 1 schaap was ontsnapt en daar ben ik achteraan gerend. Ik heb hem toen weer de kant van de bus op kunnen drijven. Nadat die twee fransen misgrepen kon Leo met een snoekduik het laatste schaap vangen. Dit was natuurlijk niet bevorderlijk voor zijn rug.
's avonds belde de buurman die door de week in Clermont Ferrand zit of de schapen weer terecht waren. Zo snel gaat het nieuws hier!! Hier in het dorp zijn wij nu vast die Nederlanders die hun schapen kwijt waren. Ach ja... hebben ze ook iets om over te praten zondags in de kerk.

Vrijdag de 7de zijn Gaston, Gert, Johan en Wigo aangekomen. Na een kopje koffie zijn ze meteen aan de slag gegaan. Johan vroeg nog wat dat voor dingen waren die werkhandschoenen. Maar het viel echt niet tegen hoor. Ik stond versteld van het werk dat ze in 1 dag al hadden verricht. De helft van de wandplaten van de ethernieten stal hadden ze al uit elkaar en opgestapeld. De andere helft moet blijven staan want daar maken we een stal voor onze eigen opslag van.
De dag erna hebben ze alle dakplaten verwijderd, opgestapeld en weggereden met de tractor. En het werd wel duidelijk dat ik niet de enige ben die het tractorrijden leuk vind.



Op zondag waren ze al zover dat ze alle dakspanten hebben verwijderd en zelfs een begin hebben gemaakt van de omheining voor de schapen. Eén waar ze echt niet uit kunnen ontsnappen. Aan het eind van de dag moest Gert met de tarctor Leo op zijn tractopelle uit de modder trekken. Maandag hebben ze de schapenomheining nog afgemaakt en na de lunch zijn ze weer vertrokken. Was een erg gezellig weekend.

Dinsdag had leo weer veel last van zijn rug en been. We konden woensdag pas aan het eind van de dag bij de dokter terecht en zijn toen maar gaan zwemmen in Neris Les Bains. Van de dokter heeft Leo weer een hele bult pillen gekregen en komt er elke dag 8 dagen lang een verpleger of verpleegster een spuitje zetten. We hopen dus maar dat het straks weer beter gaat. De rest van de week hebben we niet veel meer kunnen doen. We zijn nog een keer gaan zwemmen, dat is wel ontspannend. De volgende keer dat ik schrijf hoop ik dus dat het weer goed gaat en we weer volop aan het werk zijn.

Een paar dagen later…

Ik had geschreven dat het vervolg over een paar dagen zou volgen, toch? Tja, het zijn er een paar meer geworden. Heb er behoorlijk wat commentaar op gekregen toen we weer een weekje in Nederland waren dus, hier komt weer een stukje...

Waar was ik gebleven…uit eten met Manus, Rianne en de ouders van Leo. Manus en Rianne zijn een paar dagen gebeleven. Ik heb samen met Manus een paar bomen uit onze boomgaard gesnoeid. Met ons handboek “praktisch tuinieren” onder de arm, een zaag en een laddertje zijn we aan de slag gegaan. Hopelijk hebben we nu volgend jaar wel pruimen en appels. Als ik me echt verveel kan ik dan altijd nog jam gaan maken, haha.

Donderdag 24 juli zijn Wigo, Danielle en de rest van de familie hier een middagje geweest. Na een paar keer oefenen bleek Basje een vaardig chauffeur op de tractor. Ja, iedereen die hier komt moet meehelpen…zelfs de kleinsten.

De dag erna kwam de “Tour de France” ongeveer bij ons door de straat. Dat wilden we natuurlijk wel meemaken. Om iets te kunnen zien moesten we er op tijd zijn. Om een uur of 1 zaten we dus helemaal klaar. Loes met haar zelfgemaakte bordje BEST in de aanslag. Rond half drie kwam de karavaan en rond vieren de wielrenners. We hadden nog enigszins geluk dat er drie groepen voorbijkwamen zodat we daar niet al die uren hadden gezeten voor 30 seconden daadwerkelijke tour. Maar het was wel leuk om een keer gezien te hebben.

De dag erna moesten we alweer vroeg op. Jesse had een weekje snowboardkamp en wij zouden hem ophalen in Les 2 Alpes zodat hij nog een paar dagen bij ons kon logeren. Wel leuk hoor, Les 2 Alpes in de zomer. Was echt heel erg druk en er was van alles te doen. Maar weer hier aangekomen hebben we ook Jesse aan het werk gezet. Ik denk dat hij na 5 dagen geen hooi meer kon zien. We hebben veel hooi geraapt en op het tractortje rondgereden. Een paar dagen later kwamen Toon & Gitte langs na en kleine rondrit Frankrijk om Jesse weer op te halen. 's Avonds zijn we nog uit eten gegaan en 's morgens zijn ze richting Nederland gegaan.

Zondag 3 Augustus was het zowaar groot feest in het dorp naast Moureuille.

Alleen groot feest hier in Frankrijk is toch anders dan we van Nederland gewend zijn. Hier is het dan standaard "Brocante" heel de dag, dwz rommelmarkt en 's middags een "spectacle gratuit". Dat is dat meestal een optreden van een of andere B-artiest of te wel Johnny Haliday look-a-like. Maar op zich wel grappig dat dat nog bestaat. Wij waren in ieder geval heel vreed met de fiets naar Servant, dat dorpje gereden, wat een behoorlijke inspanning is zo berg op en af. We waren nog geen 5 minuten op de brocante en hadden een petroleum kacheltje gekocht. Wat dus niet mee op de fiets terug kon. Dit is dan ook meteen de laatste keer geweest dat we gefietst hebben. Maar van het kacheltje hebben we al veel profijt gehad. Zeker nu het 's avonds toch behoorlijk afkoelt in onze caravan.

Zondag de derde zijn ook ons pap en mam aangekomen voor een weekje werkvakantie.

Het woonhuis is zo'n beetje heel de week het domein van ons mam en mij geweest. We hebben alle kamers van onder naar boven en omdat dat natuurlijk niet slim is ook weer van boven naar onder geveegd en schoongemaakt. Stof, stof en nog eens stof. In alle hoeken en gaten. Denk dat we alles wel 35 keer geveegd hebben. Maar het resultaat was te zien. Nadat alles schoon was hebben we al het hout behandeld tegen houtworm en meteen geimpregneerd. Daarna zijn we boven begonnen met het voorlijmen van de muren en het witten. Valt niet mee met muren die niet netjes recht en glad zijn. Maar uiteindelijk zijn de bovenste twee verdiepingen bijna helemaal afgekomen. Ons pa heeft deze week veel werk gedaan in de stal waar de gites moeten komen. Samen met Rob en Leo hebben ze alle hokken verwijderd en het hele plafond eruit gehaald. Zondag de 10de waren Manus en Rianne weer op de terugreis van hun vakantie in Spanje en hebben nog 1 nachtje bij ons overnacht. En hoe toevallig hadden we die avond ook weer net in de planning staan om uit eten te gaan. We zijn dus gezellig met zijn zessen gaan eten bij "Maitre Henri".

Vrijdag 15 augustus kregen we opeens een mailtje met als tekst nieuwe aanwinst en de volgende foto:

Nou, dat is wel even schrikken voor iemand die niet echt een hondenliefhebster is. Ik had niet eens tijd om aan het idee te wennen want twee dagen later was Shizzel er al. Rob kwam zondags al met haar aan. En wie had het gedacht, ik vind het nog leuk ook. Ze is al behoorlijk gegroeid en heeft al vrienden gemaakt met de honden van de buren en met Nina, de hond van de oude eigenaar. Leo en rob hebben die week in het eerste hok naast het woonhuis een badkamer gemaakt. Een douche, toilet en wasbak. En de wasmachine en droger geplaatst. Na een paar weken douchen bij de camping toch wel fijn om op je eigen plek lekker te kunnen douchen. Ik ben zelf die week verder gegaan met het woonhuis, schuren, schilderen etc.

Op 25 Augustus is Herman Smolders hier aangekomen, en zoals Herman zelf zegt is het in zijn vakanties altijd erg lekker weer. En dat hebben we gemerkt. 's Morgens vroeg liep het al ver in de twintig graden en ook de rest van de week was het behoorlijk warm. Sommige dagen zelfs te warm om ook maar iets te kunnen doen. Maar ze hebben toch behoorlijk wat werk verzet. Een van de hoge stallen is het hele dak plus plafond vanaf gehaald. Ook van de lage stal ook een groot deel van het dak. En het was Herman zelf die met het idee kwam, echt waar, om de volgende dag vroeg op te staan zodat het niet te warm zou zijn. zo gezegd, zo gedaan. Althans, Leo en Herman dan. Ik lag nog lekker in mijn bedje. Zij om 6 uur opgestaan...is het nog pikkedonker. Haha. Maar om een uur of 7 konden ze dan toch aan de slag. Ze wilden het dak van de stal onder de gites eraf halen. Herman zette 1 stap op het dak en ...zwiep... lag hij een paar meter verder. Het dak was schijnbaar behoorlijk glad door de combinatie van dauw en mos.

Om een uur of 10 zijn Leo en ik naar een Tractopelle gaan kijken. De zwager van de buurman wilde zijn graaflaadcombinatie wel verkopen. Nadat de koop rond was moesten we met die zwager mee om een aperatiefje te drinken. Om 11 uur 's morgens werden de flessen whisky en Ricard op tafel gezet. Leo heeft toen maar netjes gevraagd of een wit wijntje ook kon. Zaten we dus om 11 uur 's morgens al aan de drank. Van werken is die middag dus niet veel meer gekomen. Maar de dag erna kwam hij wel de tractopelle afleveren. Kon Leo meteen aan de gang, oefenen.

Op de dag dat Herman weer wegging kregen we alweer het volgende bezoek. De oom en tante van Leo kwamen een weekje langs. Toen we net aan de rondleiding begonnen waren stopte er ineens een auto met Nederlands kenteken voor het huis. Was het een ex-collega van Leo, Christ senders, die via via gehoord had dat wij hier woonden. Leo heeft samen met Sjaak al het ijzer wat nog in de gites stond eruit geslepen. De rest van de week zijn we in de grote ethernieten stal bezig geweest om daar al het piepschuim en ijzer uit te halen. Ook Hanneke is die week nog een paar uurtjes langsgeweest samen met Aad. In totaal hadden we zo'n drie vrachtwagens vol piepschuim. Is maar goed dat we hier niet hoeven te betalen voor de stort. We mochten wel met onze vrachtwagen het piepschuim meteen de stort zelf op rijden. Het was teveel om eerst in de bakken te moeten sorteren. En stinken...

In de week voordat we naar Nederland gingen zijn we voornamelijk bezig geweest met het afslijpen, sorteren en inladen van al het oud ijzer wat we verzameld hadden. In totaal zijn we met zo'n 6000 kg oud ijzer naar Nederland gereden.

In een van de laatste dagen voordat we richting Nederland vertrokken hebben we ook nog wat sight-seeing gedaan.

De rivier die hier loopt, de Sioule veranderd later in de Sioulet. Het wordt dan een soort meer wat er erg mooi uitziet.

De week in Nederland was een heel gezellig weekje. Wel vermoeiend, zoveel afspraken en dingen te doen in 1 week. Maar het was fijn om iedereen weer eens gezien te hebben. Alleen die kater...Na 4 maanden niet meer op stap te zijn geweest was dat wel weer even wennen hoor..haha. Op de terugweg hebben we nog even 9 schapen en 10 kippen opgeladen. En wonder boven wonder hebben ze het overleefd. We hebben ze een tijdelijk onderkomen gegeven en zijn daarna begonnen met het bouwen van een kippen hok. En het resultaat mag er wezen, al zeggen we het zelf.

Woensdag 15 oktober zijn Femke, Jean-Paul, Ties en Flo aangekomen voor een paar dagen Frankrijk en donderdag de ouders van Leo. En...we hebben nog een nieuwe anwinst. We gaan morgen onze nieuwe tractor ophalen. Ja...jullie lezen het goed. We worden al echte boeren. In mijn volgende berichtje dus natuurlijk foto's van onze tractor.

We hebben weer internet!!

Het is gelukt, we hebben weer internet. Helemaal zelf geregeld bij een Frans computerwinkeltje en aangesloten met alleen een Franse gebruiksaanwijzing. Valt niet tegen.

Maar zoals jullie misschien al hadden vernomen gaat het ons hier goed. We vermaken ons prima. Ik zal een "korte" samenvatting geven van wat we allemaal al hebben gedaan.

We zijn dus 1 juli vanuit cafe Manus vertrokken, was stiekem nog best emotioneel. Wel heel leuk dat er zoveel mensen waren gekomen om ons uit te zwaaien. Na aankomst hebben we ons met name bezig gehouden met het creëren van een plek voor de caravan. De eerste dagen was er natuurlijk genoeg te regelen, het openen van een bankrekening, het aanvragen van electriciteit, het doorgeven van ons adres bij de post en natuurlijk het plaatsen van de brievenbus. Valt nog niet mee om hier post te ontvangen, zonder huisnummer. Ik heb dus een paar uur aan de weg gestaan om de postbode aan te houden en door te geven waar wij wonen. Maar de dag erna kregen we wel meteen een hele stapel.

Daarna zijn we begonnen met opruimen. De stal bij het huis leeggeruimd zodat we al onze spullen kwijt kunnen.

Tijdens het vegen hoorden we allemaal gepiep en een vreemd geurtje. Zagen we dat er een nest vogels in een gat in de muur zat. Na wat speurwerk wisten we dat het torenvalken waren. We hebben om de paar dagen wat foto's gemaakt, een week of twee geleden zijn ze uit het nest gevlogen.



Eén van de hokken onder het huis hebben we als garage ingericht. Zijn we ook een paar dagen mee bezig geweest. Alle gereedschap en schroefjes en boutjes uitzoeken en zo neerleggen dat je het ook nog terug kan vinden. Ook het huis stond nog vol met spullen die we geerft hebben van de oude eigenaar. Nadat we het helemaal hadden leeggeruimd hadden we een vriezer en een pallet vol oud ijzer. We hebben ook begrepen dat het oud ijzer hier niet veel opleverd dus zodra we een vrachtwagen vol hebben rijden we naar Nederland om het daar in te leveren.

Zaterdag 12 juli zijn we eerst naar de markt geweest en daarna hebben we een zitmaaier gekocht. Nu kunnen we achter elkaar aanrijden want Leo had al een zitmaaier vanuit Nederland meegenomen.



Na wat rondjes rijden weer aan de slag, hebben we de stelling uit Helmond neergezet. We hebben die dag ook ons eerste Frans feestje gehad. De zoon van onze buren was jarig en nodigde ons uit voor een hapje en een drankje. Was echt grappig, normaal kun je altijd kiezen wat je wilt drinken maar daar hadden we geen keus. Hij had een kan met Punch gemaakt, en iedereen dronk Punch. Erg lekker maar ook heel erg sterk. Na drie glazen twijfelden we al of we nog wel gewoon lopend thuis konden komen. En het is toch echt niet ver. En toen iedereen behoorlijk in de olie was werd rond 11 uur het avondeten geserveerd. Iedereen aan een lange tafel. Was wel echt leuk om mee te maken.

Zaterdag de 19de kregen we bezoek van een mevouw die het hooi van de boer had gekocht die zijn hooi nog onder onze veldschuur had staan. Dit terwijl we net een mooi terras bij onze caravans hadden aangelegd. We hadden dus maar wat plaats gemaakt voor de boer die om 5 uur terug zou komen om de hooibalen op te halen. Rond 5 uur kregen we ineens een telefoontje van Rianne of we thuis waren. Manus en Rianne waren onderweg naar Spanje en kwamen onverwacht een aantal dagen bij ons op bezoek, was een leuke verassing.
Helaas voor hen konden ze wel meteen aan de slag want toen de boer er was om het hooi op te halen bleek dat hij er met zijn tractor niet door kon. Alles moest dus met de hand!!!

Maar Manus herinnerde zich wel weer wanneer een koud biertje het lekkerst was, ... na hard te hebben gewerkt.

Maandag de 21 waren Leo en ik twee jaar getrouwd en was ik ook nog jarig, de dag ervoor kwam de buurjongen met 5 flessen Punch aan..voor mijn verjaardag. We hebben ze nog niet op, zo sterk is dat spul. Maar wel heel leuk natuurlijk. 's Avonds zijn we uit eten gegaan met Manus, Rianne, Rob & Loes. Zij waren inmiddels ook aangekomen. Onderweg zagen we een paar reeën en een vos. Beesten zie je hier genoeg, heel veel roofvogels.

Zo, ik heb inmiddels drie weken van mijn dagboek in dit bericht gezet. Voor vandaag even genoeg. Het vervolg komt over een paar dagen. Daarna wil ik elke week een kort bericht schrijven.

Nog een paar dagen!!

Dinsdag aanstaande is het zover, dan gaat onze karavaan naar het zuiden. Leo met de vrachtwagen en ik zal met de bus en aanhanger achter hem aan hobbelen. In twee dagen, lekker op het gemakje. Het hotel voor de overnachting is al geboekt.

Zondag 15 juni hebben we ons afscheidsfeest gehad bij Manus. Was echt erg gezellig. Leuke cadeau's, een heerlijk buffet en veel vrienden en familie. Zeker geslaagd!! Ik ga nog proberen de foto's van het feest als diavoorstelling toe te voegen. Maar moet nog op onderzoek uit hoe dat werkt.

Inmiddels zijn we al huisloos. Maandag de 23ste hebben we de overdracht gehad van ons huis op de Wilhelminakanaalstraat. Tot en met dinsdag blijven we in het huis van Gitte op de Helmkruid, erg leuk. Net vakantie.

Dinsdag vertrekken we om een uur of 1 's middags vanuit Café Manus. Na een bakje koffie zijn we "en route".

De komende weken (of maanden???) zullen we geen internet hebben maar zodra dat geregeld is geven we natuurlijk weer door wat we allemaal al hebben meegemaakt.

We zullen jullie missen!!

Zo...dat is vast gedaan.

We gaan naar Frankrijk!!

Eerste berichtje op onze weblog. Eerst even uitvinden hoe dat allemaal werkt. Via deze weblog willen we iedereen op de hoogte houden van onze avonturen en uiteraard ook de voortgang in "La France".

Het begint steeds dichter bij te komen, laatste hockeywedstrijd, laatste werkdag, etc. Maar dat is ook de bedoeling. Leo is gisteravond teruggekomen, heeft weer een lading gelost in Frankrijk.
We zijn nu volop bezig met inpakken, administratie en dergelijke.

Uiteraard zijn we ook nog op zoek naar een mooie naam voor onze camping-gîtes-chambres. We staan dus open voor leuke suggesties...