die mooie zomer....

Het is weer voorbij die mooie zomer.

Maar voor degenen die het niet meer hadden verwacht...hier ben ik weer!!

De laatste gasten zijn weer vertrokken dus goede reden om weer eens een bericht achter te laten.

Jeetje, waar was ik gebleven. Geloof ook weer 5 maanden terug. Maar goed dat ik alles wat we gedaan en meegemaakt hebben op mijn kalendertje heb geschreven. En ik zal het vast verklappen, we zitten inmiddels in het huis. Heerlijk! De caravan was ook gezellig hoor maar een huisje is toch ook wel comfortabel.

Ik was dus zo'n beetje gebleven bij het feestje voor de nieuwe inwoners van Moureuille, erg gezellig. Een paar dagen laten zijn we weer naar Nederland gegaan voor de controle bij de arts die Leo heeft geopereerd. We hadden al het vermoeden dat het niet heel lang zou duren en dat klopte ook. Leo heeft even de wond laten zien en hoe dit heelde, daarna gaf de arts aan dat hem nog maar 1 ding restte en dat was ons te vragen een kaartje te sturen als we klaar waren met onze Gites zodat hij een keer langs kon komen.

Na de controle zijn we eigenlijk zo goed als meteen weer naar huis (Frankrijk) gereden. Die eerste weken hebben we ons met name bezig gehouden met dat deel van de ethernieten stal wat we voor onze eigen opslag gaan gebruiken. We hebben de binnenwanden wit geschilderd, de buitenwanden cremekleur, alle spanten in de menie gezet, het dak schoongespoten en rood geverfd etc. Eind April zijn Rob & Loes hier ook weer aangekomen en ook Rob heeft behoorlijk meegeholpen met het schilderen van het dak.

In die zelfde dagen hebben we ook allebei een crossmotor gekocht. Dat is dus ECHT leuk. Voor mij was dat helemaal nieuw, rijden op een crossmotor. Maar het is echt zo gaaf hier in de bossen en zo. Lekker door de blubber.

Begin mei is Sebas een paar dagen bij ons geweest om te helpen. En iemand die in de Electra zit is natuurlijk altijd makkelijk. Hij heeft dan ook de hele ethernieten stal van electra voorzien.

Nadat Sebas weer weg was hebben Rob & Leo de tractopelle binnengesleept zodat Leo de motor ervan kon repareren.

Half mei zijn we tegels gaan leggen in het huis. Was ook weer een compleet nieuwe ervaring maar het ging niet slecht. De ondervloer was natuurlijk niet helemaal vlak maar het ziet er best aardig uit. En nadat we het hadden gevoegd leek het net echt. Daarna hebben we wat meubels geplaatst beneden en een geimproviseerd keukentje in elkaar gezet.

Het ziet er nu echt "Rustique" uit zoals ze dat hier noemen.

Nu we in het huis woonden en de overkapping waar we met de caravan onder stonden niet meer echt nodig hadden, zijn we eens op internet gaan kijken of er misschien animo voor is om die dingen te kopen. Nou, er stonden er best veel op voor redelijke prijzen.

We hebben onze hangar dus ook op internet gezet met de tekst erbij dat men hem zelf moet komen afbreken. Na enkele dagen kregen we al meteen telefoontjes en bij de derde kijker was hij verkocht!

Tijdens het pinksterweekend was het hier feest in Saint Eloy les Mines. Feest van de wijn. Klinkt toch al best aardig. Pinkpop lag een beetje uit de route dit jaar helaas maar dit feestje was best een aardig alternatief, voor franse begrippen in ieder geval. En als je maar genoeg drinkt is het overal gezellig, toch?

Het feest duurde 3 dagen. Wij zijn alleen de zondag geweest. Op de fiets vanuit Moureuille naar Saint Eloy, dat alleen was al een spektakel. Met 55 km per uur of harder naar beneden. In het dorp aangekomen zijn we eerst een pilsje gaan drinken op het terras. Er zou nl. eerst een optocht door het dorp trekken. Het was echt wel heel kneuterig. Ik denk dat er wel 10 wagens in de optocht zaten. Alle missen van de plaatselijke Miss-verkiezing op een praalwagen. Gevolgd door de Majorettekes uit allerlei dorpen. Het voordeel van deze optocht was wel dat het zo'n 29 graden was en we een mooi plekje op het terras hadden zodat we alles konden bekijken.

Na de geweldige optocht ging het feest verder op het plein bij het meer. Daar stonden zo'n 30 kraampjes met in elk kraampje wijnen uit een andere streek. Omdat we niet precies wisten hoe dit allemaal werkte zijn we eerst maar bij de biertent een biertje gaan drinken en hebben we het een beetje aan staan kijken. Op een gegeven moment zijn we toch maar eens naar zo'n kraampje gelopen en om een zoet wit wijntje gevraagd. Dat viel niet tegen. Bij een volgend kraampje een zoete rose, was ook wel lekker. Op een gegeven moment hadden we de smaak zo te pakken dat we zo'n beetje bij elk kraampje zijn geweest en ook de droge rode wijn lekker was.

We hebben zelfs 4 flessen wijn gekocht. Je kon gratis of voor 1 euro proeven en als je het lekker vond uiteraard een fles kopen.

Toen het donker begon te worden en we allebei echt wel genoeg "geproeft" hadden zijn we terug naar onze fietsen gegaan. Best wel pittig met al die wijn op, die bult omhoog waar we zo hard over naar beneden waren gekomen. En halverwege begaf Leo zijn fiets het ook nog eens. Nee, hij was echt niet van zijn fiets gevallen...zijn derailleur had het begeven.
Maar binnen een minuut stopte er een vrouw met een auto en vroeg of ze kon helpen. Ik ben toen bij haar ingestapt met Leo zijn fiets achterin en ze heeft me thuis gebracht. Leo is toen verder gefietst op mijn fiets (met die flessen wijn op zijn rug, oeps). Al met al was het toch een erg leuk feestje, op de hoofdpijn na de dag erna dan.

Ons volgende projectje was het storten van een nieuwe vloer in de ethernieten stal. Was best wel zwaar, de hele dag een kleine cementmolen volscheppen met zand, grind en cement. En Leo op zijn knieen om het vlak te maken. Maar ook hier was het resultaat niet onaardig. In 2 dagen hadden we de vloer er aan 1 kant inliggen.

De week erna zou de boer die onze hangar heeft gekocht al beginnen met de afbraak dus moesten we nog wel wat voorbereidingen treffen. We hebben de caravans weggeleept en alles wat niet nat mocht worden uit de stelling gehaald. Verder hebben we al het hooi wat er nog lag bij het stook hok neergelegd.

Maandag 15 en dinsdag 16 juni hebben we toen de andere kant van de vloer in de ethernieten stal gestort. Toen we klaar waren hebben we er natuurlijk heel trots onze namen en de datum ingezet. En shizzel wilde ook even een handtekening zetten. Toen we even niet opletten is hij eroverheen gelopen een een heel groot gat gaan graven. Echt leuk, nog niet klaar en je kunt alweer herstelwerkzaamheden gaan uitvoeren. Maar uiteindelijk is het allemaal gelukt.

Dat kun je niet zeggen van wat er daarna allemaal gebeurde. Ze zeggen wel eens dat alle pech in ene komt. Nou, dat hebben we geweten.

Nadat we met de tractor en de tractopelle (ik op de tractor en Leo op de tractopelle) de brug die Leo nog uit Helmond had, in de stal hebben gereden is Leo "even" gras gaan maaien. Heel wreed met zijn cowboyhoed op is hij achter in het veld gaan maaien. Hij bleef wel heel lang weg en net toen ik wou gaan kijken waar hij bleef kwam hij teruggelopen. Zat de tractor helemaal vast in de grond. Zeker een halve meter diep en natuurlijk helemaal aan de overkant van het veld. Toen we hem er na twee dagen en veel balken die kant op te hebben gesleept nog niet uitkregen, hebben we de gok maar gewaagd en geprobeerd hem met de tractopelle er uit te krijgen. Maar we kwamen er niet eens bij. De tractopelle zat ook meteen vast. De eerste keer lukte het nog om eruit te komen maar toen we voor de tweede keer vast zaten kwamen we er echt niet meer uit.

We dachten, dan maar effe lekker motor gaan rijden. We hadden al eens eerder een paadje gezien wat langs de rivier af liep wat ons wel leuk leek. Dit pad hebben we toen dus genomen, en dat hebben we geweten ook. Pfff, wat was dat zwaar. Steil omhoog, steil omlaag, over boomstronken, over rotsen etc. Het was echt zo zwaar maar omkeren vond ik ook geen optie meer want ik was al blij dat ik zover gekomen was. Op het eind was het echt niet meer normaal zo steil, omhoog langs een rivier over allemaal grote rotsen. Hier heb ik dan ook echt mijn motor af moeten geven en het Leo laten doen. Toen het dus uiteindelijk allemaal gelukt was en we weer in de bewoonde wereld waren beland, zijn we bij het eerste beste terras wat we zagen gestopt om een colaatje te drinken. We waren echt zo uitgeput dat we tegen elkaar zeiden dat we niet binnendoor terug gingen rijden maar gewoon via de grote weg direct naar huis. En ja hoor, we waren nog niet weg en Leo zijn motor begaf het.

Een dag later lukte het wel, met veel moeite en een slagveld aan te richten van 10 bij 10 meter, om de tractopelle weer uit de wei te krijgen. En de dag erna is het zelfs gelukt om de tractor er weer uit te krijgen. De oude eigenaar van ons huis heeft een boer hier uit de buurt gevraagd te helpen en die heeft met zijn dikke 4x4 tractor Leo uit de modder getrokken. Dus wij waren weer helemaal opgelucht. We dachten dat de pech voorbij was, maar helaas. Dinsdag's wilden we wat houtzagerijen af om te kijken wat ze konden leveren tegen welke prijs voor panlatten voor op het dak van de gites. Nog voordat we bij de tweede zagerij waren begaf de bus het. De versnellingsbak helemaal kapot. We konden nog net bij La Bosse bovenaan de bult komen en de bus zo uit laten rollen tot thuis in de ethernieten stal waar we net de brug hadden geplaatst. Op internet heb ik gelukkig onderdelen kunnen bestellen die binnen een paar dagen binnen waren. Gelukkig deed mijn motor het nog wel dus kon ik met een grote rugzak op boodschappen gaan doen.

En nee, de pech was nog niet ten einde. Twee dagen later, 2 juli. Het was de hele dag superlekker weer. Maar 's avonds begon het ineens te regenen. En niet zomaar regenen, het knalde er echt uit. Leo ging nog even snel de luiken van de caravans buiten dicht doen. Ik wilde naar boven gaan toen ik ineens allemaal water op de vloer zag liggen. Toen ik beter keek zag ik dat het water door de muur heen in 3 stromen van zeker twee centimeter door de muur heen kwam. We hebben toen met een trekker alles door de voordeur weer weggeveegd. Geluk bij een ongeluk dat we wel net een tegelvloer hadden geplaatst en geen parketvloertje of zo.

Gelukkig is het hier wel bij gebleven en konden we er achteraf allemaal wel om lachen.

4 juli was er weer feest bij ons in het dorp. Reden van het feest: 20 jarig bestaan van de feestcommissie, je kunt maar iets verzinnen,he. En wij zijn natuurlijk bang iets te missen en gaan dus al die feesten af. Nou, dit was er weer 1 van de categorie erg ERG. Eerst was er fietsversieren en gingen alle kinderen van het dorp met hun versierde fiets een rondje om de kerk fietsen met de burgemeester voorop. En dit was dus letterlijk een rondje om de kerk. Het duurde zo'n 3 minuten. Daarna gingen we met zijn allen naar een veldje iets verderop waar de brandweer een vuurtje aanmaakte. Feu de Saint Jacque!! En het ergste was, op een gegeven moment gingen ze allemaal in een grote kring rondom het vuur staan met de handen in elkaar rondjes er omheen lopen!! De vrouw van de burgemeester kwam ons ook halen maar we hebben echt bedankt. Ik zei nog tegen Leo, ik wil best integreren maar dit gaat met echt te ver. Na afloop kregen we een drankje aangeboden namens de feestcommissie.

Nadat leo de bus had gerepareerd zijn we naar de houtzagerij gegaan om hout te bestellen. Dit was binnen een paar dagen klaar en met onze nieuwe aanhanger voor de tractor zijn we die op gaan halen. Met de tractor op de grote weg, best wel grappig. Voor ons dan, niet voor die mensen achter ons.

Maandag 13 juli zijn we begonnen met hout op het dak te bevestigen waar we later de dakpanplaten op willen bevestigen. Voordat dit goed lag en niet meer los kwam hebben we het wel een keer of drie over moeten doen maar 1 kant ligt nu in ieder geval en het ligt vast. Zaterdag 18 juli kregen we onze eerste gast. Jesse kwam een weekje bij ons op bezoek. We hebben hem halverwege bij Chalon en Champagne opgehaald. Was wel een leuk weekje. We zijn wezen zwemmen bij de rivier, gaan kanoeen en Jesse heeft natuurlijk veel motorgereden.

Dinsdag 28 juli kwamen Nicky en Geert hier aan, ze hebben twee nachten hier gelogeerd. Was ook erg gezellig. Lekker weer dus natuurlijk weer zwemmen en BBQ-en.

Vanaf 2 Augustus was het hier erg druk. Maar wel gezellig. Zondag's kwamen Rob & Loes aan voor een verblijf van 4 weken. Maandag's mijn ouders met ons Patries. Dinsdag's Tante Francien en donderdag's de zoon van Francien Jeroen. We hebben ze natuurlijk allemaal aan het werk gezet, haha.

Ik ben met ons mam begonnen met het schilderen van de spanten binnen en buiten. Ons pa, rob en Leo hebben een poging gewaagd de eerste dakplaten op het dak te monteren maar dat wilde niet helemaal lukken. Zij zijn dus maar wat anders gaan doen. Jeroen heeft met Leo in de stal waar de gites moeten komen het hele middenstuk van beton uitgekapt. met een drilboor in de hand en oorkleppen op. Wat een lawaai. Maar het is wel gelukt. Erg fijn dus.

Ons pa en Rob hebben o.a. een groot gedeelte van de stelling die buiten stond afgebroken en binnen in de ethernieten stal geplaatst. Ook hebben ze houten planken gezaagd die daar weer in moetsen worden gelegd.

Loes en Francien hebben zich met het tuinieren bezig gehouden. Alle fruitbomen zijn gesnoeid, gras gemaaid, braamstronken verwijderd etc. Het ziet er nu echt mooi uit. En het fruit is dit jaar zelfs eetbaar. We hebben nu appels en twee soorten pruimen. Elke morgen een vers appeltje plukken in eigen tuin. Is dat geen luxe.

Vrijdags ben ik met ons mam en Patries naar Clermont Ferraand geweest. Een dagje shoppen. Was erg gezellig, weer eens wat anders.

Zaterdag's zijn Dyonne, Gaston en Koen en Anne hier gearriveerd. En 's avond ook Erik en Angelique met Anouk. Erik heeft eens goed naar onze electra gekeken en daar kon wel het een en ander aan vernieuwd worden. Hij heeft daar dus twee dagen aan gewerkt en we kunnen nu weer twee dingen tegelijk aan hebben, ook erg prettig.

Zondag 9 augustus gingen ons pap en mam en Patries weer weg en kwamen manus en Rianne aan. Helaas was het die dag niet zo'n heel lekker weer. maar met 16 man in ons kleine keukentje eten was toch wel erg gezellig.

Courgettesoep vooraf gevolgd door Boeuf Bourgignon, hoe Frans wil je het hebben. Met zelfgemaakte appeloes uit eigen tuin. (Niet door mij hoor, zo ver ben ik nog niet).

Maandag's zijn Erik en Angelique en Gaston en Dyonne weer vertrokken.

En ook Manus en Rianne hebben hun reis dinsdag's weer vervolgd richting een ander deel van Frankrijk.

Woensdag 12 Augustus zijn neef Leo en Mireille met hun zoon Roan hier aangekomen. Leo had zijn neef al 11 jaar niet meer gezien dus het was wel erg leuk dat hij ze weer eens zag. En ook zei hebben de dag erna hun werkkleren aangetrokken en hebben meegeholpen. Roan in de tuin met Loes en Francien en Leo en Mireille hebben in de stal geholpen.

Zij zijn 14 augustus weer richting Nederland vertrokken.

En toen stonden diezelfde dag de volgenden weer op de stoep, haha. een hele groep, Wigo, Danielle, Bas, Daan, Tim, Gert, Suus en Richard. Voor deze gelegenheid hebben we dus allemaal maar een dagje vrij genomen. Rob & Loes en Francien & Jeroen zijn een tochtje gaan maken in de buurt. Wij zijn met de rest gaan zwemmen bij de rivier. Bij de rivier kregen we bericht van Monique dat ze met Nicky in de buurt was maar het huis niet gevonden kon krijgen. Ik ben toen met Leo in de auto gestapt en naar servant gereden waar we hebben afgesproken. Monique is in totaal wel een uur geweest. Net genoeg voor een korte rondleiding en een cola-light. Ze moest weer snel weg omdat ze voor 8 uur op de camping moest zijn waar Manus en Rianne ook op stonden. Maar wel leuk dat ze even langs is geweest. Kon ze meteen de slippers die Nicky was vergeten meenemen.

Jeroen is die avond voor het eten weer naar huis gereden in zijn SMART.

's Avonds hebben we lekker ge-BBQ-ed. Het was wederom een geslaagde avond. De dag erna zijn Wigo, Danielle en de rest weer vertrokken richting hun camping in Spanje.

En weer een dag later is ook Francien naar huis gereden. Helemaal alleen in die grote camper. Echt knap. Dezelfde dag is Herman smolders hier weer aangewaaid voor een weekje wervakantie. Alleen als Herman hier is, is het altijd erg warm. Dus dan is het werken in die stal behoorlijk zwaar. Maar ze hebben die week toch nog wel wat werk verzet. Stenen rapen en geulen maken in de vloer om de fundering later op te kunnen storten. Maar we zijn ook wel een aantal keer naar de rivier gegaan om een beetje af te koelen.

20 Augustus is Yvonne hier aangekomen met Patrick, Marith en Isa. De eerste dag zijn we lekker gaan zwemmen bij het meer. De dag erna ben ik met Yvonne iets leuks gaan doen en heeft Patrick een dagje meegeholpen. samen met Herman en Leo de stenen die we voor de te metselen muren hebben naar binnen sjouwen. Dus dat hadden wij goed bekeken. Yvonne is het weekend weer verder gegaan voor haar vakantie in Frankrijk.
Maandag de 24ste is Herman weer naar huis gegaan en zijn wij lekker motor aan rijden. Was inmiddels alweer 1 maand geleden.

Dezelfde week hebben Leo en ik in de stal de funderingen gestort voor de muren die tussen de gites komen.

Ook zijn die week een oudoom en oudtante van Leo aangekomen, Martien en Marietje. Zij hebben niet bij ons gelogeerd maar op de camping in Saint Eloy les Mines. We zijn er nog een avondje op de koffie geweest. Zaterdag's zijn Rob en Loes weer naar huis gegaan. Zondag's was weer het jaarlijkse feest in Moureuille. We zijn 's morgens eerst even motor wezen rijden en op de camping bij Martien en Marietje langs gereden. En 's middags zijn we naar Moureuille gegaan. De oudoom en oudtante van Leo waren er ook naartoe gekomen en we hebben met hen daar wat gedronken. Was nog best gezellig.
In de twee weken daarna hebben we voor de gites ramen gehaald en deze ook geplaatst. We wilden het een beetje dicht hebben voordat de winter begint. De ramen aan de achterkant zitten er nu dus in en zijn inmiddels ook geschilderd. Geeft toch weer een heel ander zicht.

Begin september hebben we ook onze eerste cursusdag gehad. ja, we zitten op Franse les. Weer terug naar school. maar het is wel leuk. We hebben een klasje van 6, erg klein dus. We zitten met allemaal Engelsen die nogal moeite hebben met het uitspreken van het Frans. Dus Leo en ik zijn al snel de besten van de klas, haha.
Ook Kim vd Ven is nog langsgeweest. We hebben haar opgehaald van het vliegveld in Clermont Ferrand. Een uur en een kwartier vliegen was het. De dagen dat Kim hier was hebben we niet gewerkt. We hebben elke dag wel wat gedaan. Naar de Puy de Dome geweest, gewandeld bij de vulkanen. Een dagje naar Vichy. BBQ-en, steengrillen etc. En natuurlijk wijn drinken. Het was wel erg gezellig.

Nadat we Kim weer op het vliegtuig hebben gezet zijn we weer aan de slag gegaan. Leo is begonnen met het uitzetten van de profielen voor de te metselen muren en ik ben begonnen met het schuren en schilderen van de ramen. de ramen zijn inmiddels klaar en op dit moment ben ik de spanten aan het schilderen. Leo is nu al een week of twee aan het metselen.

Nadat hij er een weekje mee bezig was kregen we helaas het droevige bericht dat Cees, de vader van zijn neefje Emiel is overleden. We hebben toen besloten om naar de crematie te gaan. We zijn dus twee weken geleden vrijdagavond vertrokken en zaterdag naar de crematie geweest.

De rest van de week zijn we ook in Nederland gebleven en hebben we veel mensen weer een keer gezien. Dat was natuurlijk wel weer leuk. En ik geloof dat ik beloofd heb dat ik mijn blog uiterlijk binnen twee weken zou hebben bijgewerkt. En vandaag is de laatste dag van die twee weken dus ik denk dat ik het ga halen....

5 maanden later!

Tja...het is alweer 5 maanden geleden sinds ik wat op onze blog heb geschreven. Dus hoog tijd om weer eens een update te geven. Velen van jullie zullen al wel op de hoogte zijn aangezien we maar liefst 5 weken in Nederland zijn geweest.

Maar om bij het begin te beginnen...

Eind November had Leo veel last van zijn rug wat uitstraalde naar zijn benen en voeten. We hebben wel wat werk gedaan toen maar alles op een laag pitje. Nadat het clubje mannen is weggegaan hebben Leo en ik het gedeelte van de stal wat er nog staat schoongespoten met de hogedrukreiniger en gedeeltelijk dichtgemaakt zodat we een mooie loods hebben voor de tractopelle en de tractor.

In die week zijn helaas ook 2 kippen overleden. Allebei op dezelfde dag. We waren al bang dat we iets verkeerd deden maar waarschijnlijk is het door de kou gekomen. Ach... 8 kippen is ook leuk.

Woendag 3 December is onze Danny dan eindelijk de ramen en voordeur komen plaatsen. We hebben er even op moeten wachten maar in twee dagen zaten ze er allemaal in en het resultaat mag er zijn, toch?

Donderdag 4 November moesten we al om 8 uur in het ziekenhuis in Montlucon zijn om een CT scan te laten maken van Leo zijn rug. Maar het werkt wel soepeltjes daar. Je gaat naar binnen, de scan wordt gemaakt, binnen een kwartier krijg je de foto's met een brief voor de dokter en mag je 80 euro afrekenen. Maar dan weet je wel wat er aan de hand is. Bij Leo was het dus duidelijk op de foto's te zien dat het geen Ischias was maar een Hernia. Dat was dus helaas minder goed nieuws.

Zondag hebben we nog een maaier voor achter de tractor gekocht en maandag weer naar Dr Bernard. Die heeft weer een partij pillen voorgeschreven en 20 behandelingen door een fysiotherapeut. Nu de kosten zo op gingen lopen heben we maar eens contact opgenomen met het ziekenfonds om een en ander te regelen.

Dezelfde week hebben we onze meubels in het huis gezet en hier en daar nog wat geschilderd. De foto's zijn een beetje donker (dat photoshoppen heb ik nog niet onder de knie) maar het geeft in ieder geval een indruk.

Nu moesten we nog op zoek naar een kacheltje en dan konden we de caravan uit dachten we. Op internet hadden we twee mooie kacheltjes gezien die we zaterdag in de buurt van Clermont Ferrand hebben opgehaald. Nu we daar toch waren hebben we meteen wat bouwmarkten bezocht.

Die kachels waren wel echt nodig want het had inmiddels flink gesneeuwd. Ik denk dat er in 1 dag wel 20 cm sneeuw gevallen was. Het ziet er wel leuk uit maar het was toch behoorlijk koud. Maar gelukkig deed de verwarming in onze caravan het wel dus daar was het erg aangenaam.

In de week van 15 december hebben we geprobeerd de kachels aan te sluiten. Dat aansluiten ging nog wel maar wat Leo ook probeerde, ze wilden maar niet blijven branden. De rest van de week heeft hij dus maar besteed aan administratie. Dat moet natuurlijk ook gebeuren zo aan het eind van het jaar.

Woensdag de 24ste zijn we richting Belgie gegaan. Zowel mijn ouders als de ouders van Leo hadden meerdere malen gevraagd of we met de kerst naar hen toe kwamen. Toen we er toch waren hebben we ook Oud & Nieuw natuurlijk maar meegepikt. Het was erg koud rond de jaarwisseling, we hebben zelfs nog geschaatst op het oude meer.

Maandag 5 December moesten we terug zijn voor Leo zijn eerste afspraak bij de fysiotherapeut. Nou, dat was echt een avontuur. In een oud huis in het dorp, moesten we door een gang heen. Daarna de trap op en in een of ander achterkamertje was de behandelkamer. Aan de muur had hij van dat oranjebruine behang uit de jaren 70. En de apparaten die hij gebruikt stammen uit dezelfde tijd.

Het leken wel martelwerktuigen. Er waren een paar mensen op die apparaten bezig. Het was net of we in de film "one flew over the cuckoo's nest" zaten. Echt apart.
Maar in het begin hielp het wel. Leo moest er drie keer per week naartoe en werd steeds gemasseerd. Een aantal keer werd hij ook op zijn kop in het klimrek gehangen, zie foto.

Na een behandeling of 6 schoot het ineens weer in zijn rug / been helaas en moest hij weer veel rust houden.

Tijdens onze week in Nederland hebben de buren voor onze kippen en schapen gezorgd. Helaas was er 1 schaap overleden die week. In de 1e week dat we terug waren is ook nog een tweede schaap overleden. Omdat het behoorlijk koud was en we nog geen hok hadden gebouwd hebben we de schapen toen maar binnen gezet.

Ondertussen kregen we de kachel nog steeds niet aan de praat. Wel hebben we onze bus op frans kenteken gezet. Je moet even weten bij welke instanties je aan moet kloppen maar achteraf gezien viel het best mee.

Omdat Leo rustig aan moest doen wilde hij met de tarctopelle wat muurtjes omstoten van de stallen die moeten worden gesloopt. Dit liep helaas niet helemaal vlekkeloos. Na de eerste stoot brak er al een hydroliekkabel los. Nadat deze was gemaakt en de volgende muurtjes werden omgestoten viel er weer een muurtje tegen de tractopelle...weer een kabel afgebroken. En als klap op de vuurpijl liep de motor van de tractopelle ook nog vast een paar uur later.

Half januari kregen we de vraag van Wilco & Nancy, twee Nederlanders die hier een eind verderop woonden, om hun inboedel naar Nederland te verhuizen met onze vrachtwagen. Zaterdag de 24ste zijn we naar hen toegegaan om in te laden en maandag de 26ste zijn we richting Rotterdam vertrokken. Op de terugweg hebben we dakpanplaten meegenomen die we eerder hadden besteld. Dat hebben we dus mooi gecombineerd.

Maandag 2 Februari zijn we weer terug naar de dokter gegaan. Leo had zo'n erge pijn en ook de pillen waren op. We hebben toen een verwijsbrief gekregen voor het ziekenhuis. 16 Februari kon hij voor een gesprekje terecht in het ziekenhuis in Clermont Ferrand. Na wat wikken en wegen hebben we besloten toch maar naar nederland te gaan voor verdere onderzoeken. Ook daar kon hij 16 februari terecht. Helaas liep het niet helemaal zoals verwacht. De 16de moest hij onder de MRI scan, 11 dagen later kregen we uitslag. Daarna mochten we een afspraak maken met de neurochirurg wat drie weken zou duren en als deze chirurg zou willen opereren kwam hij op een wachtlijst van 3-4 maanden.

Nadat we dit hadden aangehoord hebben we zelf maar met verschillende ziekenhuizen gebeld en een ziekenhuis gevonden waar het allemaal wat sneller kon. In Overpelt heeft Leo 9 Januari een afspraak gehad met de neurochirurg en 24 Januari kon hij worden geopereerd.

Konden we mooi nog mee op wintersport met de Manus-express. We hebben deze week echt helemaal niks te klagen gehad. Veel zon, veel sneeuw en veel gezelligheid. Wat wil je nog meer. En een mooi uitzicht vanaf het terras van ons huisje. Dat was met name voor Leo wel er prettig.

Zondag 23 maart hebben we nog een Apres-ski party gehad bij Manus en maandag de 23ste moest Leo zich melden bij het ziekenhuis. Ik ben toen bij mijn ouders in Belgie gaan logeren. Dinsdag de 24ste is Leo geopereerd. Hij heeft wel lang moeten wachten. Om kwart over 5 kwam men hem eindelijk halen. Iets na 6 is hij geopereerd en om half 8 was hij alweer wakker. De operatie was goed gegaan en woensdag kon hij alweer rustig aan wandelen. Donderdag mocht hij weer naar huis. Dinsdag 14 April moet hij op controle.

Inmiddels zijn we weer in Frankrijk en is de lente hier helemaal begonnen. Terwijl we in Nederland waren zijn er maar liefst drie lammetjes geboren en zijn de kippen eieren gaan leggen. Echt schattig die lammetjes, zo klein.

Afgelopen zondag hebben we in de "Salle de Fete" een receptie gehad voor alle nieuwe inwoners van Moureuille. Alle nieuwe bewoners van de afgelopen 4 jaar waren uitgenodigd. In totaal zo'n 30 man wat het inwonersaantal van ons dorp op 301 brengt!! De burgemeester en zijn vrouw wisten natuurlijk al van Leo 's operatie af en vroegen meteen bij binnekomst hoe het was. Daarna heeft hij een praatje gehouden en moesten we volgens Franse gebruiken uiteraard aan de drank. Het was immers al 11.30 uur. We hadden de keus uit Kir Roaal en Kir Royaal. We hebben dus maar een glaasje meegedronken.

Nou, dit is een korte samenvatting van wat we de afgelopen 5 maanden hebben meegemaakt. Nog een paar weken rustig aan en hopelijk kunnen we daarna volop aan de slag. We hebben overigens toen we in Nederland waren van mijn zusje Patricia een kachel gekregen en deze doet het...dus ...als het goed is zitten we binnenkort in het huis.