5 maanden later!

Tja...het is alweer 5 maanden geleden sinds ik wat op onze blog heb geschreven. Dus hoog tijd om weer eens een update te geven. Velen van jullie zullen al wel op de hoogte zijn aangezien we maar liefst 5 weken in Nederland zijn geweest.

Maar om bij het begin te beginnen...

Eind November had Leo veel last van zijn rug wat uitstraalde naar zijn benen en voeten. We hebben wel wat werk gedaan toen maar alles op een laag pitje. Nadat het clubje mannen is weggegaan hebben Leo en ik het gedeelte van de stal wat er nog staat schoongespoten met de hogedrukreiniger en gedeeltelijk dichtgemaakt zodat we een mooie loods hebben voor de tractopelle en de tractor.

In die week zijn helaas ook 2 kippen overleden. Allebei op dezelfde dag. We waren al bang dat we iets verkeerd deden maar waarschijnlijk is het door de kou gekomen. Ach... 8 kippen is ook leuk.

Woendag 3 December is onze Danny dan eindelijk de ramen en voordeur komen plaatsen. We hebben er even op moeten wachten maar in twee dagen zaten ze er allemaal in en het resultaat mag er zijn, toch?

Donderdag 4 November moesten we al om 8 uur in het ziekenhuis in Montlucon zijn om een CT scan te laten maken van Leo zijn rug. Maar het werkt wel soepeltjes daar. Je gaat naar binnen, de scan wordt gemaakt, binnen een kwartier krijg je de foto's met een brief voor de dokter en mag je 80 euro afrekenen. Maar dan weet je wel wat er aan de hand is. Bij Leo was het dus duidelijk op de foto's te zien dat het geen Ischias was maar een Hernia. Dat was dus helaas minder goed nieuws.

Zondag hebben we nog een maaier voor achter de tractor gekocht en maandag weer naar Dr Bernard. Die heeft weer een partij pillen voorgeschreven en 20 behandelingen door een fysiotherapeut. Nu de kosten zo op gingen lopen heben we maar eens contact opgenomen met het ziekenfonds om een en ander te regelen.

Dezelfde week hebben we onze meubels in het huis gezet en hier en daar nog wat geschilderd. De foto's zijn een beetje donker (dat photoshoppen heb ik nog niet onder de knie) maar het geeft in ieder geval een indruk.

Nu moesten we nog op zoek naar een kacheltje en dan konden we de caravan uit dachten we. Op internet hadden we twee mooie kacheltjes gezien die we zaterdag in de buurt van Clermont Ferrand hebben opgehaald. Nu we daar toch waren hebben we meteen wat bouwmarkten bezocht.

Die kachels waren wel echt nodig want het had inmiddels flink gesneeuwd. Ik denk dat er in 1 dag wel 20 cm sneeuw gevallen was. Het ziet er wel leuk uit maar het was toch behoorlijk koud. Maar gelukkig deed de verwarming in onze caravan het wel dus daar was het erg aangenaam.

In de week van 15 december hebben we geprobeerd de kachels aan te sluiten. Dat aansluiten ging nog wel maar wat Leo ook probeerde, ze wilden maar niet blijven branden. De rest van de week heeft hij dus maar besteed aan administratie. Dat moet natuurlijk ook gebeuren zo aan het eind van het jaar.

Woensdag de 24ste zijn we richting Belgie gegaan. Zowel mijn ouders als de ouders van Leo hadden meerdere malen gevraagd of we met de kerst naar hen toe kwamen. Toen we er toch waren hebben we ook Oud & Nieuw natuurlijk maar meegepikt. Het was erg koud rond de jaarwisseling, we hebben zelfs nog geschaatst op het oude meer.

Maandag 5 December moesten we terug zijn voor Leo zijn eerste afspraak bij de fysiotherapeut. Nou, dat was echt een avontuur. In een oud huis in het dorp, moesten we door een gang heen. Daarna de trap op en in een of ander achterkamertje was de behandelkamer. Aan de muur had hij van dat oranjebruine behang uit de jaren 70. En de apparaten die hij gebruikt stammen uit dezelfde tijd.

Het leken wel martelwerktuigen. Er waren een paar mensen op die apparaten bezig. Het was net of we in de film "one flew over the cuckoo's nest" zaten. Echt apart.
Maar in het begin hielp het wel. Leo moest er drie keer per week naartoe en werd steeds gemasseerd. Een aantal keer werd hij ook op zijn kop in het klimrek gehangen, zie foto.

Na een behandeling of 6 schoot het ineens weer in zijn rug / been helaas en moest hij weer veel rust houden.

Tijdens onze week in Nederland hebben de buren voor onze kippen en schapen gezorgd. Helaas was er 1 schaap overleden die week. In de 1e week dat we terug waren is ook nog een tweede schaap overleden. Omdat het behoorlijk koud was en we nog geen hok hadden gebouwd hebben we de schapen toen maar binnen gezet.

Ondertussen kregen we de kachel nog steeds niet aan de praat. Wel hebben we onze bus op frans kenteken gezet. Je moet even weten bij welke instanties je aan moet kloppen maar achteraf gezien viel het best mee.

Omdat Leo rustig aan moest doen wilde hij met de tarctopelle wat muurtjes omstoten van de stallen die moeten worden gesloopt. Dit liep helaas niet helemaal vlekkeloos. Na de eerste stoot brak er al een hydroliekkabel los. Nadat deze was gemaakt en de volgende muurtjes werden omgestoten viel er weer een muurtje tegen de tractopelle...weer een kabel afgebroken. En als klap op de vuurpijl liep de motor van de tractopelle ook nog vast een paar uur later.

Half januari kregen we de vraag van Wilco & Nancy, twee Nederlanders die hier een eind verderop woonden, om hun inboedel naar Nederland te verhuizen met onze vrachtwagen. Zaterdag de 24ste zijn we naar hen toegegaan om in te laden en maandag de 26ste zijn we richting Rotterdam vertrokken. Op de terugweg hebben we dakpanplaten meegenomen die we eerder hadden besteld. Dat hebben we dus mooi gecombineerd.

Maandag 2 Februari zijn we weer terug naar de dokter gegaan. Leo had zo'n erge pijn en ook de pillen waren op. We hebben toen een verwijsbrief gekregen voor het ziekenhuis. 16 Februari kon hij voor een gesprekje terecht in het ziekenhuis in Clermont Ferrand. Na wat wikken en wegen hebben we besloten toch maar naar nederland te gaan voor verdere onderzoeken. Ook daar kon hij 16 februari terecht. Helaas liep het niet helemaal zoals verwacht. De 16de moest hij onder de MRI scan, 11 dagen later kregen we uitslag. Daarna mochten we een afspraak maken met de neurochirurg wat drie weken zou duren en als deze chirurg zou willen opereren kwam hij op een wachtlijst van 3-4 maanden.

Nadat we dit hadden aangehoord hebben we zelf maar met verschillende ziekenhuizen gebeld en een ziekenhuis gevonden waar het allemaal wat sneller kon. In Overpelt heeft Leo 9 Januari een afspraak gehad met de neurochirurg en 24 Januari kon hij worden geopereerd.

Konden we mooi nog mee op wintersport met de Manus-express. We hebben deze week echt helemaal niks te klagen gehad. Veel zon, veel sneeuw en veel gezelligheid. Wat wil je nog meer. En een mooi uitzicht vanaf het terras van ons huisje. Dat was met name voor Leo wel er prettig.

Zondag 23 maart hebben we nog een Apres-ski party gehad bij Manus en maandag de 23ste moest Leo zich melden bij het ziekenhuis. Ik ben toen bij mijn ouders in Belgie gaan logeren. Dinsdag de 24ste is Leo geopereerd. Hij heeft wel lang moeten wachten. Om kwart over 5 kwam men hem eindelijk halen. Iets na 6 is hij geopereerd en om half 8 was hij alweer wakker. De operatie was goed gegaan en woensdag kon hij alweer rustig aan wandelen. Donderdag mocht hij weer naar huis. Dinsdag 14 April moet hij op controle.

Inmiddels zijn we weer in Frankrijk en is de lente hier helemaal begonnen. Terwijl we in Nederland waren zijn er maar liefst drie lammetjes geboren en zijn de kippen eieren gaan leggen. Echt schattig die lammetjes, zo klein.

Afgelopen zondag hebben we in de "Salle de Fete" een receptie gehad voor alle nieuwe inwoners van Moureuille. Alle nieuwe bewoners van de afgelopen 4 jaar waren uitgenodigd. In totaal zo'n 30 man wat het inwonersaantal van ons dorp op 301 brengt!! De burgemeester en zijn vrouw wisten natuurlijk al van Leo 's operatie af en vroegen meteen bij binnekomst hoe het was. Daarna heeft hij een praatje gehouden en moesten we volgens Franse gebruiken uiteraard aan de drank. Het was immers al 11.30 uur. We hadden de keus uit Kir Roaal en Kir Royaal. We hebben dus maar een glaasje meegedronken.

Nou, dit is een korte samenvatting van wat we de afgelopen 5 maanden hebben meegemaakt. Nog een paar weken rustig aan en hopelijk kunnen we daarna volop aan de slag. We hebben overigens toen we in Nederland waren van mijn zusje Patricia een kachel gekregen en deze doet het...dus ...als het goed is zitten we binnenkort in het huis.